Blåbærplukkedagen

Mors lille Ole i skogen gikk,

roser på kinnet og solskinn i blikk.
Leppene små er av blåbær blitt blå:
«Bare jeg slapp her så ensom å gå.»


Brummelibrum! Hvem kommer der?
Buskene knaker. En hund det nok er.
Pelsen er lodden, men Ole blir glad.
«En kamerat, det var bra! Å, goddag!»


Klapper så bjørnen med hender små,
rekker fram kurven: «Vil du smake på?»
Bjørnen, han sluker nå alt det som er.
«Hør du, jeg tror nok du liker slik' bær.»


Mor kom og så dem. Å du som hun skrek!
Bjørnen ble redd og forsvant som en strek.
«Å, hvorfor skremte du unna min venn?
Å, kjære mor, be ham komme igjen!»

Kva skal ein stakkar gjera

Heiheihallo. Eg har litt skrivesperre for tida. Difor blir det ikkje innlegg på rad og rekke. Sidan orda ikkje strekker til, legger eg ut nokre bilete som eg har teke i hist og pist. Eg har litt hobby-fotograf-nykker i meg av og til. Når eg har peng skal eg oppgradera kamera mitt.




Sidan Joar er kjærasten min, blir han ofte offer for linsa mi. Han er ikkje alltid like nøgd, men eg seier; han er jo søt, så det går bra.




Insekt er artige. Dei er så små, difor er det gøy å zooma som berre juling. Då ser ein betre kor ekle dei er. Mot all mi vilje må eg innrømma at bileta blir stilige.




Denne ekle karen budde i utelykta vår i Apalvegen (Ja, me varnabo med sjølvaste Donald Duck, som bur i nummer 111).




Haustdagar er sjølvsagt ein av favorittane. Resultatet er ofte veldig fargerikt.




Når dei første rimflaka dukkar opp er knipsefingeren min parat. Då ventar eg berre på snøen.




Og snøen kjem. Nokre år. Sist vinter kom den så heise at eg vart lei. Men fin er den, som eit reinsande teppe (til bilane kjem..).




Det blir etterkvart vår på vestlandet óg, dei dagane sola smilar set eg og kamera mitt pris på.




I slutten av mai måned, når skuledagane vert lange og keisame, då er det snart sumar. Goingane kan ligga ute i berre body å sjå på spennande ting med store blå auge.

~ Mymlen

Kort og kalas

Hei igjen. Som du mest synleg kan sjå, har eg fått meg ny header. Her på øya er det så haustleg at eg ikkje kunne ha den sommarlege, lyse header'en lengre. Den eg har no viser nokre av dei tinga på rommet mitt eg set mest pris på, då er sjølvsagt den raude leppe-telefonen min med. Babushka-dokka fekk eg av pappen min då han hadde vore i Holland, for når han reiser kjøper han alltid ei dokke med frå det landet han har vore i. Det har han gjort så lenge eg kan huske. Mummikoppane treng ingen forklaring, dei er berre kjempesøte!!



Både på mandag og tirsdag stakk Line innom etter jobb for å lage dåpskort og kjæreste-bursdagskort. Det er greit å ha ei veninne med til litt veileiing angåande sistenemde. Det rosa kortet er sydd utanpå og pynta med glitter og klype, medan det er sølvspray'a inni.



Gullkortet er gullspray'a og pynta med raude hjertepaljettar og tekst i ståltråd, meininga med dette kortet er at ein gull-kjærast skal få ønska sine oppfyld. Det kan bli spenannde. Dåpskortet brukte eg laang tid på. Det er bygd saman av mange små papirbitar som til saman dannar ein liten babygut. Dersom det blir litt action frå Tor Egil si side, skal eg laga eit slikt artig kort til han og Kristine óg. (Håpar Tor Egil les dette).

No skal eg berre lage litt middag, deretter blir det fisketur med Line!

~ Mymlen